رامبد جوان (زاده ۱ دی ۱۳۵۰ در تهران) هنرپیشه، کارگردان و مجری ایرانی است.
رامبد جوان در اول دی ماه سال ۱۳۵۰ از خانوادهای سنتی در تهران با اصالت آذربایجانی زاده شد. روند شروع به کار هنری او به ترتیب در تئاتر، تلویزیون و سینما بودهاست. او در یازده فیلم سینمایی به ایفای نقش پرداختهاست. وی در یک قسمت از مجموعه تلویزیونی پرطرفدار همسران نقش کوتاهی داشت و همین باعث حضور پررنگ وی در مجموعه تلویزیونی خانه سبز در نقش «فرید صباحی» شد. «فرید جینگلبرد» نامی است که رامبد برای مدتی در طول سالهای دهه ۷۰ شمسی بدان مشهور شده بود نقشهایی که جوان در سینما و تلویزیون ایفا میکند بیشتر جنبه طنز دارد. رامبد جوان در ۲۷ اسفند ۱۳۸۷ با سحر دولتشاهی ازدواج کرد و در ۱۳۹۳ از وی جدا شد.او دو سال بعد با نگار جواهریان ازدواج کرد
نیما بانکی کارگردان و بازیگر سینمای ایران 1 دی 1352 در تهران متولد شد.
نیما بانک یا نیما بانکی کارگردان، هنرپیشه و عکاس سینمای ایران و زاده ۱۳۵۲ در تهران است. وی فرزند رضا بانکی (فیلمبردار) و همسر پیشین لیلی رشیدی (هنرپیشه) است. او از ۱۳۸۶ تا سال ۱۳۹۲ مدیرعامل شرکت نیماد بینالملل، یکی از شرکتهای تبلیغاتی ایرانی بود.
امرالله احمدجو کارگردان و فیلمنامه نویس کشورمان 1 دی 1332 در اصفهان متولد شد.
امرالله احمدجو یکی از کارگردان های معروف سینما است که کارگردانی آثاری چون روزی روزگاری، سردار جنگل، تفنگ سرپر و پشت کوه های بلند را برعهده داشت.
عبدالرضا کاهانی کارگردان و فیلمنامه نویس کشورمان 1 دی 1352 در نیشابور متولد شد.
عبدالرضاکاهانی فعالیت هنری را با فیلم کوتاه آغاز کرد و کارگردانی فیلم هایی چون اسب حیوان نجیبی است، استراحت مطلق، ما شما را دوست داریم خانم یایا، بیست، بی خود و بی جهت را برعهده داشت و جوایز متعددی از جشنواره های مختلف را تابحال از آن خود کرده است.
محمد نوری (زادهٔ ۱ دی ۱۳۰۸ در رشت – درگذشتهٔ ۹ مرداد ۱۳۸۹ در تهران) آموزگار آواز و خواننده ایرانی بود. از برترین و مشهورترین آهنگهای وی میتوان به جان مریم، کهکشان عشق سرزمین محبوب من و ایران ایران اشاره کرد.
محمد نوری فارغالتحصیل هنرستان تئاتر، زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه تهران، و مبانی تئاتر از دانشکدهٔ علوم اجتماعی بود دهه ۱۳۲۰ (خورشیدی) دوران آغاز نوعی تفکر در شعر و موسیقی آوازی درمیان مردم ایران، بهویژه نسل جوان بود که بخشی را میتوان متأثر از نشر و پخش وسیعتر موسیقی علمی و آثار فولکلور کشورهای جهان از طریق رادیو و صفحات گرامافون دانست. محمد نوری در همین سالها (سنین نوجوانی) با خواندن اشعار نوینی که بر روی نغمههای روز کشورهای غربی و برخی قطعات کلاسیکِ آوازی سروده شدهبود، کار خوانندگی را آغاز کرد.ناصر حسینی، افسر موسیقیدان ارتش ایران از مشوقان محمد نوری بوده است.
نوری در کنار تحصیل در رشته ادبیات زبان انگلیسی و رشته نمایش، آواز ایرانی را نزد اسماعیل مهرتاش آموخت. پس از آن نزد استادان هنرستان عالی موسیقی، سیروس شهردار و فریدون فرزانه و مصطفی کمال پورتراب رفت و از آنها تئوری موسیقی، سلفژ و نوازندگی پیانو را فراگرفت.[۴] آواز کلاسیک را نزد اولین باغچهبان و فاخره صبا آموخته و شیوه آوازی خود را با تأثیر از استادانی چون حسین اصلانی و ناصر حسینی پیدا کرد و رفته رفته به شیوه منحصر به فرد خود دست یافت.
محمد نوری پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران و پس از مدتی سکوت، فعالیت هنری خود را با آلبوم در شب سرد زمستانی همراه با فریبرز لاچینی و احمدرضا احمدی در سال ۱۳۶۸ از سر گرفت. این همکاری بعدها با آلبوم «آوازهای سرزمین خورشید» ادامه یافت.
محمد نوری طی پنج دهه بیش از سیصد قطعهٔ آوازی اجرا کرد. او همچنین به نوشتن و ترجمهٔ مقالات و سرودن اشعاری برای ترانه پرداخت. محمد نوری در سالهای پایانی عمر چند اجرا به نفع بیماران خاص داشت. وی ترانههای زیادی با تم میهنی اجرا کرد. یکی از مهمترین و معروفترین ترانههای وی، جان مریم نام دارد که آهنگ آن از ساختههای خود نوری است.