ساخت هواپیمای آزمایشی بشکه‌ای که جز عجیب ترین هواپیماها نام گرفت

آکاایران: هواپیماها در اندازه‌ها، نوع‌ها و کاربردهای گوناگونی وجود دارند. طیف گسترده استفاده از هواپیماها شامل استفاده‌های تفریحی و گردشگری، حمل‌ونقل عمومی، نظامی و تحقیقاتی است. اولین پرواز کنترل شده، پرندهٔ رایت ۱ بود که در سال ۱۹۰۳ توسط برادران رایت آزمایش شد. سال‌ها قبل افرادی توانسته بودند دستگاه‌های پرنده‌ای بسازند و حتی با آن پرواز کنند اما اختراع برادران رایت اولین وسیلهٔ پروازی بود که کنترل آن کاملاً در دست خلبان بود.

طی سال‌های زیادی مدل‌های مختلفی از هواپیماها ساخته شده‌اند که بعضی از آن‌ها هم‌اکنون در حال استفاده است. اما بعضی از مدل‌های هواپیما بسیار عجیب بودند یکی از این هواپیماهای آزمایشی، هواپیمای بشکه‌ای نام داشت که جز عجیب ترین ها بود و البته استقبال چندانی از آن نشد. در ادامه این مقالها از مجموعه مقالات آکا درمورد این هواپیما اطلاعات تهیه کرده ایم  و تصاویر بیشتری را مشاهده خواهید کرد . با ما همراه باشید.

هواپیمای Stipa-Caproni یک هواپیمای آزمایشی بود که توسط لوییجی استیپا طراحی گردید و توسط شرکت کاپرونی در سال 1932 تولید گردید.این هواپیما دارای یک بدنه بشکه مانند تو خالی بود که موتور و ملخ را دربر می‌گرفت. در حقیقت کل بدنه نقش یک Ducted-Fan را بازی می‌کرد. هرچند نیروی هوایی سلطنتی علاقه‌ای به طرح کاپرونی نداشت ولی این هواپیما قدمی بسیار موثر در توسعه تکنولوژی پیش رانش جت بود.طرح (استیپا-کاپرونی) بسیار شبیه ساختار موتورهای جت بود ولی این طرح او توسط شرکت‌های آلمانی، آمریکایی و ایتالیایی به ویژه در موشک‌های V1 آلمانی به کار گرفته شده بود بدون اینکه هیچ نامی از طراحان اصلی آن برده شود.در حقیقت این طرح پیشگامی در طراحی موتورهای جت و پیشرانش جت بود که توسط سایر رقبا بدون اطلاع طراح اصلی آن توسعه یافته بود.

ایده نخستین استیپا قرار دادن موتور و ملخ داخل یک بدنه داکت مانند مخروطی یا ونچوری شکل بود که هوای پشت سر ملخ و گازهای خروجی موتور را پیش از خروج از داکت فشرده می‌کرد. در واقع طبق قوانین برنولی در سیالات سبب بالا رفتن بازده موتور می‌گردید.استیپا سال‌های طولانی به طور تئوری بر روی این فرضیه کار کرده بود و به این نتیجه رسیده که این داکت باید حالتی ایرفویل مانند پیدا کند تا بتوانند بازده بالاتری داشته باشد. در طول این سال‌ها بهترین ترکیب ملخ، موثرترین فاصله ملخ با لبه داکت و همچنین بهترین نرخ گردش ملخ را دریافته بود.وی از دولت فاشیست ایتالیا درخواست ساخت پیش نمونه این هواپیما نمود این فرصت بسیار مناسب برای دولت فاشیستی ایتالیا برای نمایش قدرت و پیشرفت فناوری خود به‌ویژه در زمینه هوانوردی بود، از این رو در سال 1932 با شرکت گاپرونی قراردادی برای ساخت این پیش نمونه بسته شد.نتیجه این تلاش‌ها هواپیمایی تک باله که بیشتر ساختار آن از چوب ساخته شده بود و نام (استیپا-کاپرونی) را بر خود داشت. بدنه‌ای بشکه مانند که هر دو طرف آن باز بود و مانند فردی قد کوتاه و چاق با پاهای کوتاه بود. دارای کاکپیت دو نفره بود که داری کاناپی نبود و خلبان‌ها پشت سر هم در آن می‌نشستند. بدنه خود دارای ساختاری ایرفولی بود که یک Rudder و Elevator کوچک در انتهای بدنه برای ایجاد تعادل تعبیه شده بود. موتور 120 اسب بخاری de Havilland Gipsy این بشکه پرنده را به پرواز در می‌آورد. بدنه آن نیز مانند هواپیماهای مسابقه‌ای آن زمان آبی و کرم بود و پرچم ایتالیا نیز بر روی Rudder نقش بسته بود.

این هواپیما نخستین بار توسط خلبان آزمایش‌گر شرکت کاپرونی دومینیکو آنتونینی در هفتم اکتبر 1932 به پرواز درآمد. نتایج اولیه پرواز نشان از بالا رفتن بازده موتور در نتیجه به کارگیری بدنه مخروطی شکل و همچنین بالا رفتن میزان lift ایجاد شده در نتیجه بدنه ایرفویلی بود که این خود سبب پایین آمدن سرعت فرود تا 68 کیلومتر در ساعت بود که سبب بالا رفتن نرخ صعود هواپیما در مقایسه با هواپیماهایی با همین موتور و همین میزان لود بر روی بال‌ها بود.استیپا-کاپرونی دارای صدای کمتری نسبت به هواپیماهای هم رده آن زمان خود بود ولی خوشبختانه علی‌رغم اینکه بدنه مخروطی شکل سبب بالا رفتن بازده موتور می‌شد ولی Drag فراوانی تولید می‌کردکه سبب از بین رفتن بازدهی موتور می‌شد. بالاترین سرعتی که این هواپیما به دست آورد 131 کیلومتر بر ساعت بود.پس از تکمیل تست‌های اولیه توسط شرکت کاپرونی نیروی هوایی سلطنتی ایتالیا کنترل پروژه را به شرکت Guidonia Montecelio واگذار نمود. تمامی خلبانان آزمایش‌گر، ثبات هواپیما در پرواز را گزارش نمودند ولی تغییر مسیر هواپیما بسیار مشکل گزارش شده بود. همچنین سرعت پایین فرود هواپیما و طول باند طی شده کوتاه برای ایستادن هواپیما سبب شگفتی خلبانان آزمایشگر بود.هر چند علی‌رغم مزایایی که این هواپیما داشت ولی برتری خاصی نسبت به هواپیماهای معمول آن زمان نداشت از این‌رو نیروی هوایی سلطنتی ایتالیا تصمیم به کنسل نمودن این پروژه گرفت و هیچ پیش نمونه دیگری از آن ساخته نشد.